Vandaag een rustdag in Llangollen. Maar ook op mijn rustdagen blijft het dagritme bestaand, dus om 8.00 uur zit ik weer aan een prima ontbijt. En om 9.00 uur ben ik al onderweg voor mijn rustdag-wandeling. Ik wil naar Valle Crusis Abbey, de ruine van een Cisterian abdij in het dal van de Eglwyseg River, een uurtje lopen. De wandeling voert me eerst weer langs het Llangollen Canal waar de eerste toeristen al staan te wachten voor de kassa van de narrow boats. vanaf het kanaal heb ik een mooi uitzicht op het spoorwegcomplex alwaar de nodige oude treinen staan te wachten op herstelwerkzaamheden. Het bijkt een behoorlijk groot complex. Een paar mannen staan aan een brug te werken, en omdat ik niet zeker weet of ik nog op de goede weg ben, vraag ik een van hen de weg naar de abdij. Hij wijst me een public foothpath iets verderop, zodat ik de drukke weg kan vermijden. Het is eerst even klimmen. Daarna loop ik tussen een aantal weilanden door. En dan is het stijl omlaag naar een grote camping aan de rivier. En prachtige plek voor een camping....moet mooit zijn om hier je tentje op te kunnen zetten, denk ik. Maar de camping beperkt wel het uitrzicht op de abdij, want die blijkt ongeveer in het midden van de camping te liggen. Een niet al te mooie binnenkomst.

Voor ik de abdij bezoek loop ik eerst nog even door naar The Pilar of Eliseg

Van oorsprong waarschijnlijk een kruis opgezet ter ere van Eliseg, een keltisch edelman die de strijd tegen koning Offa met succes is aangegaan.

Terug naar de abdij. Het is half elf nu en de poort gaat net open. Dat betekent dat ik nog de enige bezoeker ben en dus lekker rustig rond kan kijken. En eenmaal binnen de hekken blijk je bijna niets meer te merken van de camping. De 13e eeuwse abdij was ooit een heel belangrijk religieus centrum en dat belang zie je nog steeds aan de restanten. Ik geniet weer volop van prachtige doorkijkjes naar het landschap, mooie oude deuren, muurschilderingen, een paar oude grafmonumenten enzovoort.

In een bijgebouw draait een videopresentatie die een mooi beeld geeft van het leven op de abdij in de 13e eeuw. Een aanrader dus.

Ik loop dezelfde weg terug als dat ik gekomen ben en kom dus weer de twee wegwerfkers tegen bij de brug. Degene die me de weg heeft gewezen vraagt me of het is gelukt en hoe ik het vond. We praten een tijdje en hij vertelt dat hij zelf bijna aan ODP woont en er graag langs wandelt. Maar huij heeft hem nog nooit helemaal gelopen, steeds een klein stukje. Ook hij is duidelijk trots op zijn land en vertelt over een aantal opgravingen die ik gisteren had kunnen zien, maar waar ik toch maar niet naar terug ga. Ook adviseert hij me om zeker naar Castell Dinas Bran te lopen en hij is erg tevreden als ik vertel dat ik daar gistern al ben geweest en het inderdaad erg mooi vond.

De weg langs het kanaal terug naar llangollen levert me ook dit mooie plaatje op

Waar bijna overal het vervoer over de kanalen tegenwoordig gemotoriseerd is, kun je vanaf Llangollen nog ouderwets met een door een paard getrokken narrow boat een tochtje maken.

Terug in het stadje ga ik eerst naar de biblitoheek om weer te werken aan mijn reisverslag. Ook hier weer erg aardige en enthousiaste medewerkers die me snel aan een gratis computer helpen. helaas zitten naast me een paar amerikanen te onderhandelen over de aanschaf van een huis en dat kan natuurlijk niet op gedempte toon. Mijn verzoek om wat meer rust wordt schouderophalend terzijde geschoven.

Ik loop terug naar mijn B&B omdat ik vanmorgen heb afgesproken om samen met John even te gaan kijken naar de voorbereiding van de grote tuinenshow. vanaf morgen is er een hele grote Garden Show in Llangollen en Heather is al weken bezig met de voorbereiding van haar bijdrage daaraan. Zij organiseert projecten op het gebied van milieu en natuur voor het onderwijs en met een aantal groepen van een kinderdagverblijf heeft ze ook een tuin ontworpen met afvalmateriaal...een mileuproject met allemaal informatie over afval, schoon milieu, natuur.. John blijkt niet te kunnen, want er komen net nieuwe gasten aan, dus rij ik met Heather zelf mee, die net de tuinstoelen op komt halen.

Iedere groep blijkt op basis van een kinderliedje een stukje van de tuin te hebben ontworpen. Erg leuk om te zien en de medewerkers vinden het duidelijk leuk dat ikm belangstelling toon, vragen stel en foto's maak. Ik loop daarna nog even verder over het terrein en krijg daarmee een behoorlijk indruk van de omvang van de Garden Show: die is gigantisch.

Terug naar de bieb voor nog een half uurtje werken en dan komt Eelco aan op het bisstation. Vanaf nu lopen we met z'n tweeen. We gaan eerst naar het B&B alwaar John weer zorgt voor een kop thee. Daarna lopen we een dik uur door het stadje en langs de rivier de Lee.

Eten doen we weer bij de Corn Mill. Het eten is weer goed (hoewel minder dan twee dagen geleden) en de plek blijft geweldig. lekker om hier weer te zitten en even bij te kletsen.

Na het eten nog even een korte wandeling weer langs de rivier. En dan op tijd naar de kamer en naar bed.