Weer vroeg aan het ontbijt met wederom veel lekker vers fruit en (op mijn verzoek) een halve portie 'full vegetarian'. Aan het ontbijt zit ook een engelse familie met twee zeer ochtendzieke puberdochters die natuurlijk gaan paardrijden.. Tot groot genoegen van de moeder van de eigenaar zie ik haar aan voor zijn vrouw....dat brengt de nodige hilariteit, maar moeder d'r dag is helemaal goed. Ik kan heel even op internet in hun keuken en ga dus iets later op pad. Mijn regenpak moet weer aan...het regent behoorlijk.

Via een mooi public-foothpath dwars door de glooiende weilanden kom ik na een drie kwartier weer op mijn route.Vanaf nu is het vlak....ik noem het voor mezelf maar: een hollandse dag: dijken, kanalen, weilanden, regen, boterbloemen, eenden en ganzen, een beek....als de heuvels niet zichtbaar waren aan de horizon zou je je in Noord Holland wanen.

Ik loop al snel langs het Montgomery Canal... een van de kanalen die ik de komende dag tegen zal komen. Rond 1800 zijn er ten behoeve van de afwatering en voor de industrie overal kanalen aangelegd, waar met de narrowboat goederen over werden vervoerd. Nu worden er alleen nog maar toeristen vervoerd. Aan het begin van het kanaal kom ik de eerste tegenligger tegen

Verder zal het vandaag wat tegenliggers betreft erg rustig blijven...er zijn maar weinig mensen op pad kennelijk. De kanalen worden de laatste jaren steeds meer gerenoveerd en als toeritische attractie ingezet. De komende dagen zal ik vaker langs een van die kanalen lopen.

Het kanaal loopt parallel aan een drukke weg, dus erg rustig is het niet.Dat versterkt natuurlijk wel weer het gevoel in Nederland te lopen.... Hier en daar langs de route zijn nog oude pompen of sluizen hersteld: een prachtig stuk industriele geschiedenis

Wanneer de route wegdraait van het kanaal kom ik nog meer in de hollandse sfeer: ik loop over een dijk, dwars door groene weilanden, veel koeien, een slingerende rivier (de Severn weer, de rievier waar de route ook begon....hier nog maar een beekje zoals de Dommel, niet veel breder.) Een makkelijke wandeling want vlak...vlak ...vlak. Ik zie madeliefjes, paardenbloemen, boterbloemen, gansen, zwanen, kraaien, fazanten, buizerds. ...

Ik wordt geroepen vanaf het water...twee kanovaarders liggen aan de kant met een kano vol proviand. Ze vragen me waar ze op dat moment zijn en ik probeer ze dat zo goed en zo kwaad als ik kan duidelijk te maken. Ook vragen ze of ik hun collega's heb gezien, want die moeten ook ergens varen. We maken een praatje over wandelen en varen. Voor hen is het grote voordeel van varen: je kan een krat bier meenemen. Ze bieden mij met plezier een flesje aan, maar daar bedank ik toch maar voor.

Wat verder opvalt is dat het land erg verlaten is...er staan hier nauwelijk huizen en dus is er ook geen mogelijkheid om inkopen te doen of koffie te drinken. Een man uit Sussex die nu vijf jaar hier woont realiseert zich dat en heeft op de route dit bord neer gezet

Hij verdient er niets aan, vertelt hij, maar 'walkers are nice people'.....en hij heeft zijn dagelijke praatje weer. Het wonen hier bevalt hem goed: rustig, veel goedkopen en minder last van 'gypsys', want die waren er te veel in Sussex naar zijn idee. Niet de tijd en de plek om daarover in discussie te gaan..... Hij vertelt dat de streek hier zo verlaten is omdat de beken vaak overstromen. Hij heeft het al een paar keer meegemaakt dat hij niet over de gewone weg naar het dorp kan, maar of moet varen, of een omweg van een paar mijl moet maken over de dijk. Bij de koffie krijg ik overigens een half koekje extra, want de kippen komen schooien en dan kan ik ze wat koek geven.

Na de lelijkste plaats van de hele route (Four Crosses....wat een afschuwelijk lelijk dorp... ik loop voor een deel over een overslagterrein, saaie nieuwbouwblokken, een drukke weg dwars door het dorp waar ik overheen moet), kom ik bij terug aan het Montgomery Canal....en dat is vanaf hier weer prachtig. Het mooiste deel van de dag komt nu.

En dan wordt ook het bijzondere van deze kanalen zichtbaar: ze lopen vaak hoog boven en over het omliggende land....en gaan via aquaducten over dalen en zelfs rivieren. Een van de komende dagen zal ik daar nog een spectaculair voorbeeld van tegen komen. Maar ook deze foto geeft al een goed beeld. Op de voorgrond het groene water (kroos) van het kanaal, op de achtergrond de rivier de Vyrnmy waar het kanaal dus overheen loopt. Een prachtig sluizencomplex maakt het verhaal compleet.

Hier liggen een aantal van dit soort sluizen achter elkaar. Aan de kade een mooi gerestaureerd sluiswachtershuisje.

De laatste kilometers langs het kanaal naar mijn eindbestemming voor vandaag Llanymynech. Op zich een aardig dorp, maar helaas loopt er een drukke weg dwars door heen. Ik loop even langs de twee kerken die er zijn. De grootste ligt op een soort terp en is de moete waard.

Bij mijn B&B wordt ik vriendelijk ontvangen door Pete en Jen. Er is weer een prettige lounge en daar serveren ze koffie en lekkere koeken. Ik blader wat door de vele tijdschriften over de omgeving. In de informatiemap zit veel materiaal over de oude mijnindustrie in deze streek. Het is duidelijk dat Pete daar erg in geinteresseerd is, als ik zou willen zou ik binnen een dag alles weten over de tinmijnen van dit dorp.

Na douche en even uitrusten steek ik de straat over om in de Bradford Arms te gaan eten. Weer een prettige dorpskroeg met een iets te vrolijke en enthousiaste barman. Het eten is overigens prima. Voor de vegetariers is er weer een pastaschotel, dus vandaag maar eens aan de vis. En de gemengde visschotel blijkt heerlijk. Of het eten met plezier is klaar gemaakt waag ik te betwijfelen. regelmatig komt de kok, een stevige vrouw van een jaar of veertig, zuchtend en puffend aan de bar hangen. Ze valt nog net niet in slaap, geloof ik. Mensen komen even binnen lopen, maken een praatje, drinken een puint en gaan weer weg. In de zaal naast de bar is een bijeenkomst (denk ik) van de plaatselijke vrouwenvereniging. Het klinkt erg gezellig.

Weer vroeg naar bed....lezen...slapen.