Het regent als ik wakker wordt, dus het ziet er naar uit dat ik vandaag voor het eerst mijn regenpak aan zal moeten trekken. Buiten lijkt het ook helemaal grijs. Maar goed, zo ver is het nog niet. Ik ga me eerst wassen en dan ontbijten. De eetkamer is direct al een belevenis: een prachtige, houten tafel met stenen onderzetters staat centraal. Daar omheen: poolse klederdrachtpoppen, houten lepels en andere 'prullaria' aan de ene muur. Maar aan de andere kant: schitterende moderne kunst, veel design, mooie houten kasten: een verrassende mix van heel verschillende stijlen.

Laat ik beginnen met het ontbijt. Lia...ik ben vandaag echt blij dat ik geen full-english heb genomen, want voor mij alleen staan er: verschilllende soorten cereals, vlierbessensap, jus d'orange, een bosvruchtensalade met verschillende soorten fruit, tutti-frutti, nog een vers fruit salade, yoghurt, een smoothy. Daarna komen de scrambled eggs met een verse salade van verschillende soorten sla, tomaat, komkommer. De scrammbled eggszijn prachtig opgemaakt met allerlei verse kruiden. Er komt jam. marmelade, brood, toast....en bijna alles home made. Als ik ondertussen mijn route wil voorbereiden komt Mrs Simmons, mijn poolse gastvrouw me bestraffend toespreken: dat is voor straks: eerst goed eten want dat heb ik nodig. Zij zelf is overigens precies zoals je je een poolse moeder voorstelt...geruit keukenhoedje op, schort voor, veel praten met een accent als een slechte spion in een b-film: geweldig dus.

Ik vraag haar of ik een foto van haar stoelen mag maken en dat blijkt een schot in de roos, want daardoor raken we aan de praat en dan blijkt dat ze haar eigen meubelen ontwerpt en veel van kunst weet.... Ze vertelt over verschillende russische kunstenaars (o.a. Malevich) omdat ze weet dat Nederlandse musea daar heel veel kunstwerken van hebben. Nederland staat zo wie zo bij haar in een goed blaadje omdat Nederland de Polen heel veel heeft geholpen. Bij het afscheid krijg ik drie dikke zoenen

Ik ga op pad, een half uurtje later dan gepland. Eerst even langs de bakker om brood te kopen voor onderweg, maar dat is in Engeland toch steeds weer een frustrerende ervaring....ik realiseer me weer hoe goed het brood in Nederland is en hoe veel keuze wij hebben bij de bakker. Ikwandel in regenpak het stadje uit langs de rivier de Teme naar een smalle brug. Veel medewandelaars, ondanks het slechte weer. Mensen laten hun hond uit en dan bedenk ik dat het zaterdag is, dus zijn veel mensen vrij. Na de brug wordt het klimmen, de eerste klim van vandaag en meteen een stevige. Stapje voor stapje beklim ik Danpunton Hill. Door de regen is het uitzicht beperkt, maar het is nu nog helder genoeg om beneden me de beek te zien lopen en het glooiende landschap te onderschieden. Het is een prachtig landschap en ondanks de regen voel ik me meteen thuis: glooiende velden, groen, bomen, struiken.

Ondanks de regen hoor ik overal vogels fluiten, die hebben duidelijk geen last van dit weer. Hoe hoger ik kom, des te harder gaat het waaien. Ik beklim de Cwm-sancham. het gaat harder regenen en harder waaien en het zicht wordt steeds slechter Op de top waait het zo hard dat ik me bijna vast moet houden. Het is er koud, maar toch ervaar ik dit als een geweldige ervaring en geniet van het spel van de elementen. Bovenop staan twee engelsen uit te rusten en ze stellen me gerust: vanaf nu is het weer down-hill dus kan ik bijkomen. Ik stap over een hekje heen een volgend weiland in en van het ene moment op het andere is de wind inderdaad weg...tien meter kan een heel verschil maken. Maar dalen blijkt niet prettiger te zijn dan klimmen: het is heel erg stijl en glibberig en ik moet voetje voor voetje naar beneden schuiven.

Ik loop nu doorde Shropshire Hills en ook diezijn prachtig. Wat moet dit mooi zijn als het beter weer is. Ondanks het weer geniet ik toch....lekkere dag. Hoewel ik wel erg vermoeiend is, want behalve regen is het ook: klimmen, dalen, klimmen, dalen, klimmen klimmen klimmen dalen en dat 9 keer door. De zwaartste tocht waarbij dalen overigens niet lichter is i.v.m. de natte hellingen

Dit bord geeft wel een echt beeld van de heuvels....rond, stijl, groen.

Het is weer dalen, nu naar de rivier de Clun. Ik loop door een mooi groen dal. De regen is iets minder geworden en daarmee het zicht iets beter: ik zie rijen bomen, een oude vakwerkboerderij, in de verte een klein dorp. In gedachte noem ik de Shropshire Hills 'het beloofde land' want als het al zo mooi is bij dit weer, wat moet het hier dan prachtig zijn op een heldere dag.... een keer terug dus.

Ik passeer het dorp Newcastle en loop even naar het kerkje om dat te bekijken. Maar daar is net een bruiloft aan de gang, dus kan ik niet naar binnen. Voor de kerk staat een sjieke Rolls Royce met een chauffeur in een keurig grijs pak, lichtblauwe stropdas. Maar als ik een praatje met hem maak en hij z'n mond opendoet maakt dat het tegengestelde karakter vande UKweer duidelijk: uit een mond met zwart/ bruine kiezen met gaten en een scheve grijns komt het meest platte engels wat ik tot nu toe heb gehoord.

Dus maar verder: klimmen weer en nu behoorlijk pittig. Ik voel mijn kuiten en mijn enkels werken. Een jong stel dat ik tegenkom spreekt me moed in: 'The next hill is even worse...' klinkt het optimistisch en dat blijkt nog waar te zijn ook. Het is zweten en zwoegen en ik doe er een half uur over om een paar honder meter vooruit te komen. Gelukkig wordt het (even) droog, zodat in ieder geval mijn regenpak uit kan. Dat scheelt weer een paar zweetdruppels. Ondanks het slechte weer kom ik verschillende wandelaars tegen en een van hen vertelt me dat dat komt omdat het dit weekend bank holiday is..dan hebben de engelse een extra maandag vrij. En dat betekent voor veel wandelaars een lang weekend lopen. Veel weekendlopers dus.

Bij de minstens even stevige afdaling voel ik in m'n knieen. Ik loop geconcentreerd door, maar probeer tegelijkertijd om me heen te kijken en van het landschap en de bloemen te genieten.

Ik kom in een beekdal, een intiem, rustig plekje bij een grote boerderij. Ook het boerenleven levert hele mooie plaatjes op, zoals dit beeld van een schuur

Na ieder dal komt weer een volgende klim...het verhaal op papier van vandaag moet erg eentonig zijn. Nu moet ik de Hergan omhoog, weer zo'n kuitenbijter. En nu regent het weer stevig, dus wordt het regenpak zowel van binnen als van buiten nat.

Na weer een afdaling kom ik in Churchtown in het dal van de CwmFrydd. Het dorp bestaat uit een kerk en een boerderij en dat is het....maar ligt wel prachtig in een smal beekdal met helder gorene bomen, veel bloemen, een kabbelende beek. In de kerk rust ik even uit en eet ik mijn laatste broodje op.

Ik had gehoopt dat het laatste stuk wat makkelijker zou gaan, maar dat blijkt valse hoop. Ik moet weer stevig omhoog. Ik verlang heel erg naar een lekkere douche en een bankje, maar de douche is nog een dik uur weg en voor de bankjes is het weer te slecht. Ik hou de moed er maar in door me te concentreren op het landschap. Prachtige blauwe velden vol bosklokjes...al zo vaak gezien, maar het blijft mooi. Dit is Edenhope Hill.

De laatste kilometers loop ik weer al afdalend over OD. In mijn B&B wordt ik hartelijk ontvangen. Ik ga me eerst douchen en opfrissen en daarna staat in een gezellige woonkeuken de thee en de koek klaar. Mijn gastvrouw is een moederlijk, gezellig type die graag wil horen hoe ik de tocht vind. Ook haar man komt binnen. Samen met zijn broer en hun zoons runnen ze twee flinke boerderijen: schapen, koeien. Ze zijn de 6e generatie op dit land.

Normaal gesproken had ik hier in het B&B kunnen eten, maar dat kan vanavond niet, want mijn gastvrouw moet op de kleinkinderen passen, want haar zoon moet naar een bruiloftsfeest. Blijkt van het huwelijk dat in het kerje onderweg werd voltrokken. Haar maan brengt me naar Bishops Castle, een stadje een paar mijl verderop, waar meerdere pubs zijn waar ik kan eten. Toch blijkt het nog niet zo makkelijk om een plekje te vinden want ten eerste is er cricket op de TV, een heel belangrijke wedstrijd en bovendien blijkt er een festival vlak bij het stadje, dus veel jongeren en veel drukte. Het lukt me uiteindelijk een plekje te vinden. Leuke, maar erg drukke pub, goed eten, lekker bier.

Terug in het B&B lezen en snel slapen. Ik ben redelijk uitgevloerd na vandaag.