Vanmorgen al om7 uur op na een goede nacht. Het is hier heerlijk rustig. Je hoort vooral de vogels. Vanuit mijn raam heb ikuitzicht op glooiende velden, een licht-blauwe lucht, prachtige tuin, oude bomen, groene velden...een mooi begin van een dag.Na eenprima ontbijt mijntas gepakt, rugzak om en op pad. Het is dan 9.00 uur. Dat zal zo'n beetje mijn ritme blijken voor de komende weken: 7 uur op, 8 uur ontbijt, 9 uur weg....en 's avonds om 10.30 uur er in.

Een korte aanloop route brengt me terug naar de brug van Chepstow, de plaats waar ik gisteren de eerste kleine dagtocht ben geeindigd. Het is warm vandaag, nu al brandt de zon. Ik ga een stijl pad omhoog langs de Wye en heb een prachtig uitzicht op Chepstow en het kasteel. Beneden ligt de oude, stalen brug van het stadje.

De uitzichten op de Wye zullen vandaag regelmatig terugkomen. Het is duidelijk te zien hoe de rivier zich heel diep door deheuvels heeft geboord: stijle cliffen waar ik boven langs loop en daaronder de rivier: een schitterend gezicht. Voor ik het door heb loop ik meters boven de Wye en heb ik ook het gevoel dat ik al weken weg ben.

Na een uur lopen voert het pad mij van de rivier weg en ik klimdoor velden vol bloemen en prachtige bomen steeds verder de heuvels op. Het is heerlijk rustig. Vlak bij Tutshill kom ik nog wat mensen tegen, maar hoe verder ik onderweg ben, des te stiller wordt het. Ik ben alleen met heel veel vogels, madeliefjes, boterbloemen, bloeiende kastanjes, gele velden, oude bomen, glooiend land. Even verder kom ik weer terug boven de rivier. Dat patroon zal de komende dagen steeds terugkomen: wegklimmen van de rivier af om verder op op een hoger punt weer terug te komen.

Na een paar laatste blikken van hoog bovanaf op de Wye draait het padweer verder het land in. De eigenaar van Dennel Hill houdt niet van pottenkijkers. Ik moet zeker een halve kilometer langs een saaie muur lopen en langs de weg....het grote huis lijkt aan alle kanten bewaakt en straalt uit 'keep out' . Een buurman langs de weg is vriendelijker. Buiten bij de poort staat een grote jerrycan met water voor de ODP wandelaars met een vriendelijke groet en veel succes.

Daarna gaat het pad het bos weer in en loop ik een flinke tijd op de echte Dyke: een smalle stevige strook groen met veel bomen en struiken, waartussen een smal pad. Veel uitzicht is er niet want de takken zitten vol bladeren, maar daar tussendoor krijg je soms een glimps van het land daarachter en dan blijkt dat we steeds hoger lopen. Op twee plekken is er een opening tussen de bomen en kan ik mijlenver kijken over de rivier, de kliffen, groene velden, heuvels...prachtig. Kraaien en buizerds vliegen boven het dal, de bloesem van de bomen kleurt delen van het dal paars of wit. De Dyke ligt echt als een knoert van een aarden wal ver boven het land aan de welshe kant.

Na de Devils Pulpit met een prachtig uitzicht op Tintern Abbey wijk ik van de route af en ga ik stijl naar beneden om de Abbey te bezoeken. Nu kom ik wat meer mensen tegen, want een rondje van de abdij naar de Devils Pulpit is voor veel mensen een leuke tocht....in een stevig uur te wandelen.Tintern Abbeyligt prachtig in het dal van de Wye, hoge bomen er om heen. Bij de ingang staat een geweldige rode boom met een stam waar de schillen vanaf hangen.

De Abbey zelf staatals een grijs, zwart, wit geraamte langs de rivier tegen een decor van prachtige lichtgroene bomen. Het zijn nog jonge bladeren dus het beeld van de grauwe muren tegen de groene achterwand is prachtig. Ook hier is het weer redelijk rustig en kan ik lekker op een bankje wat drinken en eten. Genieten blijft het tot de komst van een schoolklas en dan klinkt het al snel hard en scherp...'no, this is not a playground, John...', tijd dus om verder te lopen. Ik loop nog even de winkeltjes langs op zoek naar een theedoek voor Hanny. Zij heeft een theedoek met lovespoons hier ooit gekocht...maar die is ondertussen zo verschoten. Helaas: alle winkeltjes weten dat ze er ooit een hebben gehad...er wordt in kelders gezocht, maar niets gevonden. Een paar van de winkeltjes bevinden zich in of vlakbij de oude molen van de abdij en ook dat is een prachtige plek.

Mijn omweg naar Tintern betekent daarna wel: weer een uur flink klimmen,want ik moet de wal weer op. Er volgt een prachtige tocht door het glooiende landschap van St. Briavels Common en de Hudnalls.Voor mij loopt een marter weg, ik zie roofvogels in de lucht, een muis schiet voor mijn voeten langs, leeuwerikken duiken de lucht in, prachtige vergezichten en doorkijkjes. Het is eengeweldige tocht. Toch moet ik mezelf dwingen om er van te genieten want het is voortdurend dalen en klimmen en weer klimmen en een beetje dalen. Het laatste stukje gaat stijl naar beneden naar Bigsweir Bridge. Vandaar moet ik even van de route af op weg naar mijn B&B, een laatste stijle klim langs een vrij drukke weg.

Mijn bestemming voor vandaag blijkt een prachtig landhuis te zijn met een heel mooie tuin. Ik word welkom geheten met een kop thee. Daarna lekker douchen en schone kleren aan. Weer helemaal fris loop ik even later door die tuin. Daar ontmoet ik Andy uit London, een andere ODP wandelaar. We worden door onze gastheer samen naar de St. George Pub in St. Briavels gebrachtvoor het avondeten. Uitstekend eten en een erg leuke ontmoeting. We drinken samen een pint en kletsen een paar uur weg. Hij is editor bij de daily mail en dat betekent dat hij de verhalen van de journalisten mag voorzien van koppen die voldoen aan de politieke uitgangspunten van de krant....Murdoch..uiterst rechts. Hij schaamt zich duidelijk voor zijn werk...het is geen journalistiek meer. Veel journalisten hebben, zegt hij, zelf heel andere opvattingen, maar moeten steeds meer opinions maken in plaats van feiten geven. We maken het nieuws en zetten de politieke agenda onder het mom van te vertellen wat de mensen willen. Want de lezer heeft altijd gelijk....maar wij vertellen hem wel welk gelijk. Hij is erg somber over de journalistiek in Engeland. Woont in Londen en heeft ondertussen al heel wat afgereisd. Ik zal hem over een paar dagen nog een keer treffen in een B&B en dan praten we nog een paar uur door. In afwachting van onze gastheer, die ons weer op komt halen, lopen we door St. Briavels: een prachtig dorp met een jeugdherberg (volgens mij een aanrader voor alle hostel- reizigers) in een oud kasteel, prachtig kerkje, twee hele mooie kroegen.

Terug naar het B&B , schrijven, lezen, slapen.