Vandaag begintmijn wandeling dus echt. Na aankomst in Chepstow neem ik een taxi naar Sedbury alwaar mijn B&B staat. Sedbury is een niet al te mooidorpje aan de engelse kant van de Wye, de grensrivier tussen Engeland en Wales. Mijn B&B bevindt zich een mijl of wat buiten het dorp, rustig gelegen tussen de weilanden, maneges, bossages: een mooie rustige plek. Ik zet mijn bagage op mijn kamer, smeer me goed in met zonnebrand (want het is prachtig weer), hoed op en dan op pad.Offa's Dyke Path begint bij de Sedbury Cliffs en ik loop dus eerst vanuit mijn B&B over een mooie, stille landweg en een prachtig public foothpath naar het strand onder de Cliffs. Een mooie plek om te beginnen: de Severn stroomt breed en rustig richting de zee, op de achtergrond de gigantische Severn Bridge, de verbinding naar Bristol. Het 'strand' bestaat uit gras en kleipollen, ruwe stenen, modder. De cliffs steken daar stoer bovenuit in duidelijk herkenbare lagen van verschillend gesteente. Goed voor een paar eerste plaatjes .

Waar ik niet op let is het uitzicht naar het noorden aan de overkant van de Severn. Daar doemen de tanks van een raffinaderijcomplex en industrieel gebied op aan de horizon. Maar als je daar niet naar toe kijkt is het een prachtige plek.

Het Offa's Dyke Path (ODP) begint bovenaan de cliffs, dus dat wordt mijn eerste klimmetje. Dat gaat overigens erg gemakkelijk...ik ben nog fit.

Het is even zoeken naar het pad naar boven. Dat blijkt half door een bosje te lopen precies op de plek waar ik het stand opkwam. Ik had er langsaf gekeken.Het begin van ODPis aangegeven met een steen. Verderop zitten een aantal wandelaars te eten.

De echte tochtbegint

Vanaf hier gaat de tocht verder over een glooiend grasland vol bloemen en vogels. Ik zie al meteen heel veel verschillende soorten bloemen...de lente is duidelijk losgebarsten. Een mooi begin dus van de tocht. Maar dat is maar voor een paar honder meter. Daarna loop ik langs achtertuinen met grauwe muurtjes, grijze heggen....een saaie nieuwbouwwijk. Het boekje zegt het al: dit deel van de tocht doe je niet voor de schoonheid, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort.

Uiteindelijk kom ik via alle heggen en schuttingen aan de oever van de Wye bij Chepstow Bridge. Daar zal ik morgenochtend de route weer oppakken. Een mooie plek: de Wye stroomt tussen hoge oevers door met veel groen en mooie uitzichten. Mijn startplek voor morgen ziet er dus goed uit.

Via de brug over de Wye kom ik uiteindelijk aan in Chepstow. Officieel geen onderdeel van het ODP, want de tocht voert hier langs de engelse kant van de rivier en dus niet door Chepstow zelf. Er wordt me al meteen duidelijk dat de titel van mijn reislog dus niet klopt. Ik wandel niet door Wales, maar door Wales en Engeland en zeker de eerste dagen vooral door Engeland. De rivier de Wye is al meteen mooi, maar ik kom Chepstow binnen langs een drukke weg en de eerste aanblik is die van een stadje met grote werkplaatsen met daarboven een kasteel. Dat valt uiteindelijk erg mee, want zodra ik van de weg afdraai sta ik voor St. Mary's Priory, een prachtig kerkje, waarin tevens een paar hele mooie praalgraven, zoals die van Henry, earl of Worcestor en zijn vrouw Elisabeth, staan.

Ik zoek eerst een plekje om te gaan lunchen en vind dat bij een spaanse bodega Susan'na. Mooi oud wit gebouw met een terrasje aan de oever van de Wye. Het uitzicht is fantastisch en het eten blijkt heel erg goed. Ik eet een uitstekende salade en krijg de beste koffie sinds dagen...een uitstekende eerste indruk van Chepstow. Daarna loop ik een tijdje door het stadje. Dat maakt een prettige indruk, mooie oude panden met vakwerk, prachtige uithangborden. Ik bezoek (de ruine van) het kasteel en ook dat is zonder meer de moeite waard. Een oude donjon uit de twaalfde eeuw, een mooie 'blauwe' stijlkamer, een indrukwekkende poort. Vooral een paar oudedeuren die er, half verrot en krakkemikkig in hun in hun voegsels hangen, maken indruk op me. Ik fotograaf er wel een stuk of vier... Ruw, grijs of bruin hout, gaten, hangijzers van eeuwen geleden. Kleine, historische monumenten zijn het..

Het is erg rustig in het kasteel. Ik kan op m'n gemak rondkijken en kom bijna niemand tegen. Na dit bezoek: op naar de bibliotheek om mijn eerdere verhalen te schrijven (uitstekende service, aardige mensen en anderhalf uur voor niets achter de PC).

Dan is het al weer tijd voor het avondeten. Ik eet voor heel weinig geld een uitstekende salade bij het Lime Tree Cafe, een aanrader. Aardige bediening en een heerlijke fruitsmoothy....ja Vera, ik ga voor de bijl...lekker.

Een half uurtje teruglopen naar huis over de brug en daarna een public foothpath. Aan het eind daarvan staat de plaatstelijke jeugd stoer bij de auto's, radio aan, het hele pad versperrend. Maar ze zeggen me enthousiast gedag en maken netjes ruimte. In mijn B&B :aantekeningen maken, nog een uurtje lezen en dan naar bed.